Thuis in een internationale gemeenschap

Je hebt het gevoel dat je deel uitmaakt van een speciale gemeenschap wanneer je als nieuwkomer aankomt. Je voelt je begrepen.

Chirojeugd Vlaanderen

Maria (24 jaar uit Rusland) en Nataliia (23 jaar uit Oekraïne) komen in februari 2022 aan in België als vrijwilligers via het European Solidarity Corps. Ze gaan aan de slag bij Chirojeugd Vlaanderen. Daar ondersteunen ze in het organiseren van internationale evenementen, zoals Krinkel en Worldcamp.


Een zomer vol internationale evenementen

“Wij zijn internationale projectassistenten. Chirojeugd Vlaanderen is deel van een overkoepelende organisatie van katholieke jeugdbewegingen van 28 landen, verspreid over 4 continenten. Wij mogen meewerken aan de internationale evenementen die Chiro organiseert. Ik denk dat we met onze internationale blik zo ook een meerwaarde kunnen bieden voor Chiro,” vertelt Nataliia.

Nataliia: “De belangrijkste evenementen deze zomer zijn Krinkel en Worldcamp. Krinkel is een Chirokamp van zes dagen dat één keer om de vier jaar georganiseerd wordt voor- (en door) alle Chiromensen. Het wordt de grootste editie ooit en wij werken mee aan de internationale ‘campground’.” Maria is ook enthousiast over het Worldcamp, die jonge leiders van over de hele wereld drie weken samenbrengt om te werken rond een thema. Dit jaar gaat het door in Botswana met het thema “the value of play”. Maria: “Ik mocht meewerken en deelnemen aan de kick-off, FIMCAP (de internationale koepel van Chiro) en trainingen die aan de World Camp vooraf gaan. Ik werd écht opgenomen in de groep en werd verwelkomd door veel gemotiveerde leiders en jeugdwerkers. Dat gevoel van gemeenschap en inspiratie was één van mijn leukste ervaringen tot nu toe.” 

Het pad naar vrijwilligerswerk

Allebei waren ze al actief in het jongerenwerk en geïnteresseerd in een internationale ervaring, maar hoe vonden Maria en Nataliia hun weg naar het European Solidarity Corps?

Maria begon zes jaar geleden als vrijwilliger bij het Erasmus Student Network (ESN). “Ik was al lang actief als vrijwilliger bij ESN. Sindsdien zet ik mij in voor jongerenuitwisselingen en internationalisering. Ik ben zelf ook op Erasmus gegaan als student en daarna leerde ik via vrienden over het European Solidarity Corps. Die verhalen inspireerden mij om zelf ook vrijwilliger te worden.”

Nataliia: “Ik deed ook al ervaring op door jongerenprojecten te coördineren in een kleinschalige jeugdwerkorganisatie in Oekraïne. Ik was dus al langer geïnteresseerd in jeugdwerk. Maar ik wou ook mijn kans grijpen om een jaar lang vrijwilliger te zijn. Ik kan gelukkig die twee doelstellingen combineren in mijn vrijwilligerswerk hier bij Chiro.”

Een warme aankomst

“We voelden ons meteen welkom als nieuwkomers in België! Onze gastorganisatie heeft ons ook heel goed ontvangen. Ze organiseerden zelfs voor we vertrokken gesprekken en hielpen ons praktische zaken te regelen.”, getuigt Nataliia. Maria deelt die mening: “We hebben het gevoel dat we enorm veel geluk hebben om hier vrijwilliger te mogen zijn!”

Elke vrijwilliger volgt een on-arrival training. Daar leren ze methodes om het meeste uit hun ervaring te halen en deelnemers hebben de kans om andere vrijwilligers te leren kennen. Maria en Nataliia volgen zo’n training bij JINT.

“Het is heel handig van JINT om dit allemaal te organiseren. Je hebt echt meer het gevoel dat je deel uitmaakt van een speciale gemeenschap wanneer je als nieuwkomer aankomt. Je voelt je begrepen. Het creëert een kleine maar hechte gemeenschap.”, zegt Nataliia. 
 

Maria heeft er hetzelfde gevoel over: “We waren deel van een groep van ongeveer 20 vrijwilligers en we hebben nog steeds contact met een paar vrienden. Zo kunnen we bij elkaar op bezoek en onze ervaringen uitwisselen. Zelfs onze trainers houden contact met ons en delen leuke gelegenheden waaraan we kunnen deelnemen. Zo voelen we ons heel goed ondersteund doorheen de ervaring en niet enkel op de training.”

Zowel als vrijwilliger bij het Solidarity Corps als bij Chirojeugd Vlaanderen voelen ze zich thuis in de internationale gemeenschap die ze steeds meer leren kennen en zelf opbouwen.
 

Inspiratie voor de toekomst

Het jeugdwerk in België is volgens Nataliia en Maria speciaal. “Er zijn meer jeugdwerkorganisaties. Er zijn ook meer jongeren actief in jeugdorganisaties in België dan in Oekraïne. Daardoor heb ik veel bijgeleerd over manieren om te werken met kinderen en jongeren binnen het jeugdwerk,” vertelt Nataliia. “Het is interessant om te zien hoe andere landen jeugdwerk aanpakken.” In Rusland is er nog minder sprake van jeugdwerk volgens Maria: “Jeugdorganisaties zoals hier bestaan helemaal niet in Rusland.”

Wat nemen ze mee van hun ervaring? Inspiratie om zelf projecten op te zetten, alvast. Zo heeft Natalia al een paar ideeën op zak: “Ik wou een project of documentaire maken die jeugdwerk in België vergelijkt met jeugdwerk in Oekraïne maar na de invasie leek dit niet meer mogelijk. Misschien til ik dat idee naar een hoger niveau door op Krinkel of World Camp iets op te zetten om jeugdwerk te vergelijken tussen veel verschillende landen. Op die evenementen kan ik met mensen praten van zoveel verschillende landen en bijleren van hun ervaringen.”

Nataliia: “Ik zou later ook graag zélf een groepsuitwisseling organiseren naar of met een lokale gemeenschap in Oekraïne. Ik wil jongeren van verschillende landen samenbrengen en in contact brengen met jongeren in Oekraïne. En om Oekraïense jongeren België te kunnen tonen en mijn internationale ervaring te kunnen delen.”
 

Als ik later verder werk in een jeugdorganisatie zou ik graag internationale uitwisselingsprojecten organiseren voor jongeren.
Maria

Hindernissen maar ook mogelijkheden

“Omdat we uit partnerlanden (landen buiten de EU) komen, waren er minder mogelijkheden: sommige projecten vragen enkel vrijwilligers van binnen de EU. Ik denk dat een groot deel van de projecten enkel subsidies krijgt voor EU-deelnemers. Het is ook gemakkelijker omdat vrijwilligers van binnen de EU geen visum nodig hebben bijvoorbeeld om te reizen. Toen ik op zoek was naar projecten, merkte ik dat ik voor bepaalde projecten niet kon solliciteren”, vertelt Maria. “Ik heb ook niet veel vrienden die het European Solidarity Corps kennen of ook vrijwilliger zijn. Het is niet zo bekend omdat we geen Nationale Agentschappen hebben.”

Nataliia springt bij: “Voor mij was het ook moeilijk om al mijn mogelijkheden te kennen. Eenmaal als ik een project had gevonden, verliep de communicatie ook moeilijk met mijn zendorganisatie.”

Wat zouden ze andere jongeren aanraden? Maria antwoord: “Probeer het. Laat je niet afschrikken. Je project is belangrijker dan je bestemming. Vind een organisatie of onderwerp waar je een passie voor hebt.” Nataliia geeft het advies om op tijd te beginnen: “Er komen elke dag projecten bij dus als je het opvolgt zal er iets komen dat bij jou past.”

Beide komen ze van partnerlanden dus het was minder vanzelfsprekend om deel te nemen en een project te vinden. De Europese Commissie maakt dat nu gemakkelijker voor kinderen en jongeren met een (Oekraïens) vluchtverhaal. Jongeren die op de vlucht zijn en in een Europees land geregistreerd zijn kunnen deelnemen aan Europese projecten op dezelfde manier als jongeren uit een programmaland. 


Heb jij een idee of een project waarbij je (Oekraïense) jongeren met een vluchtverhaal wil betrekken? Neem dan je kans en doe beroep op de mogelijkheden die de subsidieprogramma’s Erasmus+ Jeugd en het European Solidarity Corps bieden.

Lees verder